Szanowni Państwo

Zapraszamy do udziału w wykładzie na żywo pod tytułem:

„Co Pielęgniarka i Pielęgniarz powinni wiedzieć o koronawirusie SARS-Cov-2?”

Wykład odbędzie się w piątek, 3 kwietnia 2020 o godz. 19:00

Zarejestruj się już dziś i zadaj pytanie ekspertowi

Wykład pod Patronatem Honorowym
Prezes Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych

Partnerem edukacyjnym jest firma:

ZAPRASZAMY
Zespół 90P

UPRZEJMIE  INFORMUJEMY,

IŻ OD DNIA 2 KWIETNIA 2020 r. DO ODWOŁANIA

BESKIDZKA OKRĘGOWA IZBA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH W BIELSKU-BIAŁEJ

BĘDZIE CZYNNA CODZIENNIE /OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU/

W GODZINACH OD 9:00 – 12:00.

W tych godzinach można będzie załatwić niezbędne sprawy wymagające

osobistego zgłoszenia się do Izby lub skontaktować się telefonicznie

pod numerem 33 822 81 11 wew. 2.

W INNYCH SPRAWACH PROSIMY KONTAKTOWAĆ SIĘ DROGĄ ELEKTRONICZNĄ -

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W sprawach pilnych prosimy o kontakt telefoniczny:

• Przewodnicząca Okręgowej Rady Małgorzata Szwed - tel. 603 740 542,
• Wiceprzewodnicząca Okręgowej Rady Jadwiga Gałuszkiewicz - tel. 785 728 893.

                                                              Za wszelkie utrudnienia bardzo przepraszamy!

Mamy Rozporządzenie przedłużające tzw. Pakiet Szumowskiego do końca 2020 roku!

To dla nas bardzo istotna informacja. Mimo kryzysowej sytuacji, koncentrowania sił na walce z pandemią koronawirusa, Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych oraz Ogólnopolski Zawodowy Pielęgniarek i Położnych wnioskowały do Ministra Zdrowia o podjęcie działań, które zagwarantują kontynuację wypłaty środków przeznaczonych dla pielęgniarek po 31 marca 2020 r. W Dzienniku Ustaw opublikowano właśnie Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 marca 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Wchodzi ono w życie 1 kwietnia 2020 r. i przedłuża działanie OWU do 31 grudnia 2020 r.

Przyjęte przepisy pozwolą na realizację Porozumienia zawartego 9 lipca 2018 r. pomiędzy Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniarek i Położnych, Naczelną Izbą Pielęgniarek i Położnych, Ministrem Zdrowia oraz Narodowym Funduszem Zdrowia, w zakresie wzrostu wynagrodzeń pielęgniarek i położnych.

Zgodnie z par. 2 ust. 5.Dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do przedstawienia świadczeniodawcy posiadającego umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna, zmiany umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, obejmującej wysokość dodatkowych środków na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki i położne w okresie od dnia 1 kwietnia 2020r. do dnia 31 grudnia 2020r., w sposób gwarantujący wypłatę kwot, o których mowa w § 4 ust.6 pkt 3 i § 4a rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r.

Informacja ze strony NIPiP

APEL

Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 26 marca 2020 roku

w sprawieprojektu ustawy

o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19

Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych

Wskazuje:

zgodnie z treścią przyrzeczenia środowisko pielęgniarek i położnych jest zobowiązane nieść pomoc każdemu człowiekowi w zagrożeniu zdrowia i życia. W obecnych warunkach rzetelnie i z godnością sprawujemy to posłannictwo. Ryzykujemy swoim życiem i zdrowiem. Jest to wpisane w specyfikę wykonywanego zawodu. Choć boimy się tego ryzyka, to podejmujemy walkę o ludzkie życie i zdrowie.

Rolą rządzących, samorządów, dyrekcji placówek jest stworzenie pielęgniarkom i położnym takich warunków pracy, by zminimalizować ich zagrożenie życia i zdrowia. Tymczasem projektowane przepisy zawarte w ustawach, które mają wprowadzać szczególne środki zwalczania epidemii nie niosą rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo pracy pielęgniarek i położnych.

Więcej, prowadzą do postawienia na szali ludzkiego życia. Jak inaczej bowiem można rozumieć propozycję, zgodnie z którą pielęgniarki nie wykonujące zawodu od pięciu lat mogą stanąć do pracy. Nie sposób tej propozycji odczytywać inaczej, jak przyjął ustawodawca, że jeśli „skończą” się pielęgniarki czynnie wykonujące zawód, to powoła się do służby pielęgniarki, które dotychczas nie wykonywały zawodu.

Niehumanitarnym rozwiązaniem jest również, ograniczenie grupy osób, które nie mogą być skierowane administracyjnie do pracy przy zwalczeniu epidemii w warunkach zagrożenia zakażeniem. Dotychczas, żadna pielęgniarka, która miała małoletnie dziecko nie mogła być przymuszona do pracy w takich warunkach. Wedle projektu tylko matka samotnie wychowująca dziecko ma nie być objęta potencjalnym skierowaniem do pracy w takich warunkach.  Ustawodawca nie wykluczył również  sytuacji, w której oboje rodzice wykonują zawód medyczny i oboje zostaną wezwani administracyjnie do pracy w warunkach ryzyka zakażeniem. Kto zaopiekuje się w tym wypadku małoletnim dzieckiem? Tym ustawodawca się nie zainteresował.

Na tym nie koniec środków przymusu, jakimi chce posłużyć się ustawodawca, by zmusić pielęgniarki i położne do pracy przy zwalczaniu epidemii. Zgodnie z projektem pielęgniarka czy położna, która zostanie przeniesiona do pracy na oddziale zakaźnym nie będzie mogła wykonywać swoich obowiązków w innej placówce, w której jest zatrudniona.  Należy zapytać, czy ustawodawca dostatecznie rozważnie rozeznał, czy w czasie epidemii występuje tylko ryzyko zachorowania na jedną chorobę? Czy ludzie przestają chorować na inne choroby w tym czasie? Czy pomoc pielęgniarek i położnych nie jest niezbędna także w innych miejscach.

Wreszcie ustawodawca przez zespół wskazanych regulacji posługuje się również szantażem ekonomicznym wobec środowiska pielęgniarek i położnych. Przekaz  proponowanych rozwiązań legislacyjnych jest jasny i czytelny: „Albo będziesz pracować przy zwalczaniu epidemii bez względu na koszty osobiste i swojej rodziny, albo nigdzie i pozostaniesz bez środków do życia!”. 

Ustawodawca jednak na tym nie poprzestaje. Rezygnuje bowiem z pracowniczych badań przesiewowych. Pielęgniarki i położne  będą zmuszone do pracy w warunkach nie tylko własnego zagrożenia zdrowotnego i ich rodzin, do których wracają po zakończeniu pracy. Będą musiały pracować ze świadomością, że same mogą stanowić zagrożenie dla pacjentów, których życia mają strzec.

Przez wiele lat jako całe środowisko przyjmowaliśmy postawę koncyliacyjną, nierzadko nie licząc się z własnym interesem ekonomicznym. Teraz, gdy ustawodawca nie liczy się z naszym życiem i zdrowiem, takiej postawy utrzymać nie możemy.

W związku z tym żądamy:

1.      Zachowania dotychczasowego brzmienia zapisu art. 47 ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób  zakaźnych;

2.       Kierowanie pielęgniarek i położnych do pracy stwarzającej szczególne  niebezpieczeństwo dla ich zdrowia i życia na podstawie  wcześniejszych badań lekarskich oceniających,  czy stan ich zdrowia w momencie przeniesienia pozwalana na skierowanie do tej pracy;

3.      Przeprowadzanie systematycznych badań testowych w kierunku zakażeń wirusem SARS CoV-2;

4.      Zabezpieczenia zdrowia i życia każdej pielęgniarki i położnej środkami osobistej ochrony i nie zmuszania personelu medycznego do bezpodstawnego narażania zdrowia i życia.

Pragniemy także przypomnieć władzy publicznej, że :

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych (art.30 Konstytucji RP). Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia  (art.38 Konstytucji RP).

Każda PIELĘGNIRKA, POŁOŻNA ma  prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, niezależnie od tytułu i podstawy zatrudnienia.

Ochrona zdrowia i życia osób wykonujących zawód pielęgniarki i położnej oraz bezpieczeństwo pracy nie ograniczają się tylko do nałożenia określonych obowiązków na osoby wykonujące pracę, ale obejmują także własne uprawnienia pielęgniarek i położnych służące ochronie ich zdrowia i życia  jako dóbr osobistych. 

Przypominamy, że praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej, a państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy. Rolą państwa jest w tym zakresie wprowadzenie właściwych uregulowań ustawowych oraz zapewnienie ich przestrzegania (art. 66 ust.1 i art. 24 Konstytucja RP).

Istnienie ekstraordynaryjnej sytuacji wynikającej z zagrożenia rozprzestrzeniania się zakażeń wirusem SARS CoV-2 wiąże się niewadliwie z koniecznością  wprowadzenia szczególnych rozwiązań organizacyjnych w publicznych podmiotach leczniczych, działania te jednak nie mogą być czynione wbrew ochronie zdrowia i życia pielęgniarek i położnych oraz osobom im najbliższym.

Szanowne Panie Pielęgniarki i Położne

BOIPiP uprzejmie informuje, że oba ubezpieczenia INTER POLSKA sprzedawane za pośrednictwem naszej Izby obejmują swą ochroną następstwa zakażenia koronawirusem.

Ubezpieczenie na Życie(płatne comiesięcznie) obejmuje świadczenie za pobyt osoby ubezpieczonej w szpitalu i na OJOM również w następstwie zakażenia koronawirusem. COVID-19 nie jest objęty katalogiem poważnych zachorowań a to z tego względu, że nie ma jeszcze odpowiedniego produktu ani na rynku krajowym ani zagranicznym. Gdy tylko pojawi się taka możliwość niezwłocznie poszerzymy ochronę.  

Ubezpieczenie Odpowiedzialności Cywilnej(płatne jednorazowo) obejmuje ochroną prawną pielęgniarki i położne przed finansowymi roszczeniami pacjenta zakażonego koronawirusem podczas wykonywania czynności zawodowych przez Panie, co jest ujęte jako nieumyślne przeniesienie choroby zakaźnej.

Warto podkreślić, że o ile Ubezpieczenie na Życie obejmuje zadośćuczynienie finansowe za zdrowie osoby ubezpieczonej o tyle Ubezpieczenie Odpowiedzialności Cywilnej dotyczy finansowego zabezpieczenia za roszczenia pacjentów w związku z wykonywaniem czynności zawodowych przez pielęgniarki i położne.